Thijs Niemantsverdriet | Bnr

Al twee weken horen we de onderhandelaars van VVD, CDA, D66 en GroenLinks dingen zeggen als: 'Het was een goed gesprek' en 'Alles wat ik hierover zeg, bemoeilijkt het proces.' Praten zonder iets te zeggen. Dat ik als journalist vind dat die onderhandelaars meer moeten zeggen, ligt natuurlijk voor de hand. Gebrek aan informatie is bij mijn  beroepsgroep synoniem voor: chagrijn. Maar meer openheid is óók in het belang van de partijen zelf. De belangrijkste conclusie van de formatie van 2012 is dit: de achterban van VVD en PvdA werd compleet overvallen door het regeerakkoord. Het ging te snel en de inhoud was voor beide achterbannen onbevredigend. Resultaat: een ledenopstand bij de VVD over de inkomensafhankelijke zorgpremie. En vier jaar lang ledenopstand bij de PvdA over zo'n beetje alles. Formaties zijn vaak het winnen van de vorige oorlog. De fouten van toen mogen niet opnieuw worden gemaakt. En dus onderhandelen ze nu als een schildpad, willen ze absoluut niet meer uitruilen en ook geen minderheidskabine