Thijs Niemantsverdriet | Bnr

Eerlijk gezegd houd ik mijn hart vast. Want ministers en staatssecretarissen van D66, die krijgen meestal weinig voor elkaar. U kent ze vast nog wel. Medy van der Laan, die de publieke omroep grondig ging verbouwen. Thom de Graaf, die het kiesstelsel ging hervormen en gekozen burgemeester invoeren. De opvolger van Thom de Graaf, die de Haagse politiek maar 'vuil en vunzig' vond - o ja, dat was Alexander Pechtold. Ook als we verder terug gaan, is de oogst bedroevend. Natuurlijk, je had Els Borst en Hans Wijers twee behendige en sympathieke D66'ers in het eerste paarse kabinet. Maar verder? Winnie Sorgdrager van Justitie die van de ene affaire naar de andere uitglijder strompelde. Haijo Apotheker, de minister van Landbouw die het nog geen jaar volhield. Zelfs D66-godfather Hans van Mierlo speelde weinig klaar: op het departement van Buitenlandse Zaken werden ze gek van zijn eeuwige gefilosofeer. Waar komt dat gestuntel toch vandaan? Ik denk dat het ligt aan de gretigheid. Ze zijn bij D66 vaak al zó blij dat